خانه محمدحسن مدرس در محله عودلاجان در واقع خانه ای است که وی از وزیر مختار فرانسه در سال 1289 اجاره کرد. وقتی مدرس به عنوان مجتهد ناظر بر مصوبات مجلس تعیین شد از اصفهان به تهران آمد و این خانه را اجاره کرد. این خانه قدیمی دارای یک حیاط مرکزی با یک حوض مستطیل شکل در وسطش می باشد که دارای دو عمارت دو طبقه است. در قسمت شمالی خانه عمارتی قرار گرفته است که پشت آن حیاط کوچکی قرار دارد و دربی به خیابان دارد. در سمت راست عمارت اصلی خانه، عمارت دیگری وجود دارد که پشت این تالار نیز حیاطی وجود دارد که به خیابان راه دارد. این عمارت محل تدریس و فعالیت های مدرس بوده است. درب اصلی خانه هم به حیاط مرکزی باز می شود. این خانه هم مانند خانه های قجری از داشتن گچبری های زیبا در نمای درونی و آجرکاری های زیبا در نمای بیرونی بی بهره نیست. این عمارت علاوه بر کاربرد موزه، مجهز به یک کتابخانه در مورد شخصیت و فعالیت های مدرس است که پژوهشگران انقلابی مقالات زیادی در ستایش شخصیت او نوشته اند. در سالها اخیر برای حفظ عمارت در برابر باد و باران حیاط خانه مسقف شده است.

بیوگرافی محمد حسن مدرس
سید محمد حسن طباطبایی زواره ای مشهور به مدرس از روحانیون مبارز دوران قاجار بود که در سال 1245 در اردستان اصفهان در روستای کوچکی به نام سرابه کچو متولد شد. این روحانی مبارز از سال 1289 تا 1303 در مجلس شورای ملی به روحانی برگزیده در سمت ناظر بر مصوبات مجلس و تطابق آن با احکام شریعت اسلام منصوب شد. وی در سالهای 1303 تا 1307 به عنوان نماینده مردم تعیین شد. مدرس در مجلس سوم هم رای آورد که آن مجلس مصادف با جنگ جهانی اول شد و یکسال بیشتر دوام نیاورد و علیرغم اعلام بی طرفی ایران در جنگ جهانی اول، کشور محل تاخت و تاز نیروهای بیگانه گردید. مدرس برای دفاع از وطن به جنگ رفت. او تا دوره پنجم انتخابات مجلس به عنوان نماینده در مجلس شورای ملی حضور داشت. مدرس از مخالفان حق رای برای زنان بود. مدرس اولین کتاب آیین دادرسی مدنی در ایران را نوشت و اولین وزرات عدلیه را پایه گذاری کرد. تا قبل از مدرس آخوندها وظیفه رسیدگی به شکایات مردم را بر اساس استدلال خود بر طبق احکام اسلامی داشتند. مدرس به همراه مشیرالدوله اولین کتاب آیین دادرسی مدنی به نام «اصول محاکمات حقوقی» را تدوین کرد و به رسیدگی دعاوی مدنی سر و سامان داد. قانون اصول محاکمات حقوقی در آبان 1290 در مجلس به تصویب رسید. پس از کودتای 3 اسفند 1299 که رضاخان به عنوان سردار سپه با همکاری سید ضیاالدین اسدآبادی ترتیب دادند، مدرس به زندان افتاد و بعد از سه ماه که سید ضیا عزل شد از زندان آزاد شد. وی تمام تلاشش را برای برکناری رضا خان نمود اما موفق نشد. مدرس نهایتا در 16 مهر 1307 به دستور رضاشاه به کاشمر تبعید شد و در دهم آذر 1316 در سن 67 سالگی به فرمان رضاشاه در همان جا با عمامه اش خفه شد. در زمان محمدرضا پهلوی برای وی آرامگاهی ساخته شد و محمدرضاشاه 20 هزارتومان برای ساخت آن آرامگاه در کاشمر کمک کرد. خانه مدرس تا سال 1393 متروکه بود تا اینکه فردی آن را خرید و مورد بازسازی قرار داد که در نهایت تبدیل به موزه مدرس شد.

دسترسی به خانه موزه مدرس
وسیله نقلیه شخصی: خانه موزه مدرس در خیابان امیر کبیر شرقی (امین حضور)، کوچه شهید جاویدی، بن بست مدرس، شماره 5 واقع شده است.
مترو: نزدیک ترین ایستگاه مترو به خانه موزه مدرس ایستگاه ملت در خط 2 مترو می باشد. که 20 دقیقه ای پیاده روی تا رسیدن به خانه مدرس را می طلبد. از مترو که پیاده شدید به سمت خیابان ملت بروید. به سمت راست در خیابان ملت بپیچید تا به خیابان آذر طوس در سمت چپ برسید. وارد آذر طوس شده، مستقیم بروید وارد خیابان سراج الملک شوید. سپس مستقیم بروید تا به خیابان امیر کبیر برسید. در خیابان امیر کبیر به سمت چپ به مسیر خود ادامه دهید. بعد از 700 متر پیاده روی در خیابان امیر کبیر به کوچه جاویدی در سمت راستتان می رسید. کوچه جاویدی را مستقیم بیاید تا به بن بست مدرس پلاک 5 برسید.

◉ آدرس: تهران، خیابان امیر کبیر شرقی (امین حضور)، کوچه شهید جاویدی (میرزا محمود وزیری)، بن بست مدرس (کوچه نصیرالدوله)، شماره 5

.
منابع:
گوگل مپ | https://www.google.com/maps
ویکی پدیا فارسی | https://fa.wikipedia.org
توریستگاه | https://www.touristgah.com
سیری در ایران | https://seeiran.ir